Γιατί η ζωή είναι σχήμα πρωθύστερο

Σχήμα είναι ένα σύνολο από στοιχεία διατεταγμένα με συγκεκριμμένο τρόπο πάνω σε ένα τόπο.

Στα μάτια μου, η γέννηση, οι εμπειρίες οι πρώτες και οι συνεχόμενες, το πρώτο φαΐ το πρώτο φιλί το πρώτο χάδι, και όλα αυτά που μετά ακολούθησαν, η πρώτη κίνηση, το πρώτο βήμα, ο πρώτος χορός και όλα αυτά που μετά ακολούθησαν, η πρώτη σκέψη, το πρώτο συναίσθημα και όλα αυτά που μετά ακολούθησαν.

Το καθένα από αυτά είναι ένα στοιχείο που μέσα σε ένα τόπο, τον εκάστοτε γεωγραφικό και ανθρώπινο τόπο, που συνθέτει το σχήμα της ζωής μου.

Φαντάζομαι τη ζωή μου σαν μια αδιάρρηκτη ακολουθία στοιχείων που συνταιριάζονται μεταξύ τους σε ένα συνεχώς μεταβάλλόμενο σχήμα που ρέει σε τόπους και τοπία.

Ο χρόνος που δημιουργεί αυτή την αλληλουχία, κάνει το σχήμα της ζωής μου πρωθύστερο.

Πρωθύστερο είναι μια σύνθετη λέξη αποτελούμενη από τις εξής λέξεις:

Πρώτο και ύστερο.

Τι είναι πρώτο; Κάτι που υπάρχει στην αρχή  μιας ακολουθίας από όμοια στοιχεία.

Τι είναι ύστερο; Κάτι που υπάρχει μετά από κάτι άλλο σε μια ακολουθία από όμοια στοιχεία. Μπορεί ακόμη να είναι τόσο μετά, ώστε να είναι το τελευταίο. Τότε μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη τελικό. Κάθε τι που υπάρχει μετά από κάτι άλλο σε μια ακολουθία από όμοια στοιχεία, λέμε ότι αυτό το κάτι έπεται, που σημαίνει έρχεται πάνω σε κάτι άλλο, επί κάτι άλλου.

Και τώρα εγώ ζω. Είμαι στο χρονικό σημείο που έχω βιώσει σχήματα πρώτα και ύστερα, και διανύω τη γραμμή του χρόνου, που τοποθετεί τα σχήματα ζωής μου στην ακολουθία πρώτο-ύστερο.